Blog

Beats me! De cirkel is rond

  • 9 januari 2008

DE term van de laatste tijd is toch wel ‘360’. ‘360’ staat voor het zogenaamde 360 graden model, ook wel New Deal of Full Rights Agreement genoemd. Robbie Williams en EMI schijnen de eersten te zijn geweest. Wat is nu zo’n 360 graden model?

Een traditioneel platencontract gaat meestal uit van het principe dat het label de opnamen van het album betaalt en in ruil daarvoor de naburige rechten op de opnamen krijgt. Daarnaast geeft de artiest toestemming om zijn “overige artiestenrechten”, zoals portret, merk- en artiestennaam, te gebruiken. In ruil daarvoor ontvangt de artiest een percentage van de inkomsten: royalties. Voor publishing, management, boekingen, sponsoring en merchandise worden aparte contracten afgesloten.

Het 360 graden model doet het anders, daarin worden alle facetten van het artiestenbestaan samengevoegd in één contract. Er ontstaat zo een bundel rechten die te maken hebben met muziekopname, publishing en non-recording activiteiten zoals optredens, sponsoring en merchandise. Label en artiest delen dan meestal het eigendom van deze rechten 50/50. In veel 360 graden modellen wordt afgesproken dat label en artiest de opbrengsten uit exploitatie, na aftrek van kosten, eveneens 50/50 delen. Het label en de artiest stoppen daarbij denkbeeldig al hun “individuele” inkomsten uit exploitatie in één gezamenlijk pot. Na aftrek van de wederzijdse exploitatiekosten wordt het netto resultaat vervolgens onderling verdeeld.

Meer en meer worden artiesten als merk gezien. De branding van de artiest lijkt dan ook steeds belangrijker te worden. Een 360 graden model houdt hier al rekening mee. Of je als artiest met een 360 graden model uiteindelijk beter af bent hangt echter af van een heleboel factoren en de inhoud van het contract. Krijg je als artiest zo’n threesixtie aangeboden: altijd eerst laten checken door een jurist die thuis is in het entertainmentrecht!

Marie José Spit (spit@bousie.nl) Bjorn Schipper (schipper@bousie.nl)

Tags: ,