Tijdens ADE Next op het afgelopen Amsterdam Dance Event (ADE) is door mensen uit het elektronische muziekveld onder meer gesproken over muzikale synchronisatierechten. Vanuit verschillende invalshoeken – makers/artiesten, matchmakers en gebruikers – is door de betrokkenen gesproken over synchro- nisatiedeals waarbij (elektronische) muziek een rol speelt. Daarbij zijn talloze voorbeelden van synchronisatie de revue gepasseerd, zoals de met een Gouden Kalf bekroonde soundtrack van Perquisite voor de speelfilm Carmen van het Noorden, muziek van het duo Kraak & Smaak onder een commercial van muziek- dienst Rhapsody, muziek van The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble voor een com- mercial van Calvin Klein en muziek van Sander Kleinenberg/Miss Bunty voor de televisieserie Ugly Betty. Deze voorbeelden illustreren dat er voor rechtheb- benden op muziek – muziekauteurs, publishers, artiesten en platenlabels – méér dan alleen airplay, fysiek product, digitale exploitatie en optredens bestaat. De vermenging van muziek met films, televisie, commercials en games levert vaak interessante en spannende crossovers op die niet alleen de opbrengsten uit muziekexploitatie kunnen doen stijgen, maar ook nog eens veel publiciteit kunnen opleveren. Daarnaast kan ook de muziek het beeld versterken. Het succes van een commercial wordt vaak mede opgehangen aan de gebruikte muziek. De vermen- ging van muziek met beeld wordt ook wel synchronisatie genoemd. In deze bijdrage ga ik in op de juridische aspecten van muzikale synchronisatierechten.

Artikel Muziekwereld 2010-1 (Synchronisaties, los)